بسمه تعالی
“وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‌ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ”(آیه ۱۵۵ سوره بقره)
و هر آينه آزمايش مى‌كنيم شما را به چيزى از ترس و گرسنگى و كاستن از مالها و نفسها و ميوه‌ها و مژده ده شكيبايان را.
شکیبایان کسانی هستند که هنگامی که بر ایشان مصیبت، بلیت و اذیتی وارد می شود یا نعمتی از آن ها دریغ شود، اطمینان و سکون نفس خود را بر آن می نهند و با بردباری می گویند نه تنها این نعمت ها، بلکه تمام هستی ما نیز تحت مالکیت و اراده ی خداوند است. این ایمان، آرامشی را در دل های خداپرستان حاکم می کند که به جای بی قراری و اضطراب، با امیدواری به حل مشکلات بپردازند. ناگوارى‌ها براى آن است كه زير پاى ما داغ شود تا تندتر و سريعتر حركت كنيم، بنابراين در تلخى‌ها نيز شيرينى است. زيرا شكوفا شدن استعدادها، كاميابى از پاداش‌هاى الهى را بدنبال دارد.
روز ۴ آگوست، همزمان با انفجار در بندر بیروت، قلب ایرانیان نیز شکسته شد؛ همراه با چشم های منتظر خانواده های شهدا، چشمان ایرانیان نیز اشکبار شد و به یاد دستان مجروحین، دستان ایرانیان برای دعا به آسمان بالا برده شد و با فرکانس فریاد کمک خواهی ملت لبنان، سراسر آسمان ایران با جمله “#من_قلبی_سلام_لبیروت” طنین انداز شد و ترند توییتر ایران شد. پرچم زییای دو ملت در کنار هم در سطح شهر ها و شبکه های اجتماعی برافراشته شد. شعر جوزف حرب در میان ایرانیان دست به دست می شد که:
“لبیروت من قلبی سلامٌ
لبیروت و قُبلٌ للبحر و البیوت
لصخرةٍ کأنها وجه بحارٍ قدیمِ
هی من روحِ الشعب خمرٌ
هی من عرقِهِ خبزٌ و یاسمین
فکیف صار طعمها طعم نارٍ و دخانِ
لبیروت مجدٌ من رمادٍ
لبیروت من دمٍ لولدٍ حُملَ فوق یدها
أطفأت مدینتی قندیلها
أغلقت بابها أصبحت فی السماء وحدها … وحدها و لیل”
و شاعر ایرانی-افشین علا- صدای قلب تمام مردم ایران در وصف این حادثه را چنین به زبان آورد:
“امشب دلم انبار باروت است
آتش فشان داغ بیروت است
افتاده یک سو شاخه‌ی زیتون
یک سو در آتش، ساقه‌ی توت است
تور عروس شرق، گلدوزی
با دانه‌های سرخ یاقوت است
مانند قایق‌های سرگردان
جاری به هر سو خیل تابوت است
ای خطه‌ی زیبا! شکیبا باش
جان جهانی با تو مبهوت است”
در ایران، دهه هاست که به یاد مظلومیت لبنان این شعر بر لبان مردم جاری می شود:” جانان من… اندوه لبنان کشت ما را…”
مسیح(علیه السلام) به جهانیان آموخت:
“با تمام دل و تمام جان و تمام قدرت و تمام ذهن خود، خدای خود را دوست بدار و همسایه ات را مانند خودت محبت نما”(انجیل لوقا ۲۷ ۱۰)
هر انسان خداگرا، سعات خود را در سعادتمندی دیگران می جوید و تعالی خود را جدا از تعالی جمعی نمی داند؛ لذا هنگامی که شخصی را در حال رنج می بینند، صدایی آسمانی در گوش شان می گوید:” برو و تو نیز چنین کن” (لوقا ۳۷ ۱۰)
لبنان دهه هاست که زخم های فراوانی از تجاوز، استعمار و جنگ داخلی بر پیکر خود دارد، اما وحدت ملی، پایبندی به عزت و رواداری مذهبی باعث شده تا فتنه ها نتوانند کمر لبنان را بشکنند و هر بار لبنان پیروزمندانه از آزمایشات و سختی ها بیرون آمده است.
ملت لبنان صاحب فرهنگ و تاریخی است که از فرهنگ ها و تمدن های متنوع و اندیشه های گوناگون بهره گرفته است. از این رو لبنان محل التقا یا نمایشگاهی از همه ی این تمدن هاست؛ در آینه فرهنگ لبنان می توان تجربه های میلیون ها و میلیارد ها نفر از افراد بشر را دید. نگاه مترقی و اندیشه های متعالی امام موسی صدر، به ما آموخت که ادیان همه یکی هستند و در اجرا تفاوت هایی دارند که نه تنها نشانی از تناقض در میان آن ها نیست بلکه حاکی از بالندگی و رشد در تصورات آن هاست. این تکثر به عنوان منبعی فراتاریخی در اتصال به منبع لایزال الهی است که امکان ارائه ی پاسخ های متفاوت در شرایط زمانی و مکانی مختلف را فراهم می نماید و تکامل انسان در پرتو فهم از این حقایق است. لذا تعدد فرقه ها اگر در خدمت انسان واقع شود، نه تنها مضر نخواهد بود، بلکه مفید نیز واقع می گردد. اما ورود عناصر غیر دینی همچون نادانی و فرصت طلبی به جوامع، که توسط سیاست مداران صورت گرفته است، عواملی برای ایجاد بذر بدگمانی، تردید، دوری و بیزاری شده است و در این صورت مذاهب نه تنها در خدمت انسان نخواند بود بلکه به ماهیتی حزبی تقلیل می یابند. این روند ناصحیح در حال به حاشیه راندن دین است در حالی که جرئت دین برای بیدار کردن احساسات انسانی و شعله ور کردن آن، بیش از هر نیروی دیگری است. لذا این سخن امام موسی صدر را در اذهان مرور می کنیم:”زمین را درست و کامل می سازیم ولی به فرمان آسمان”(والبتغ فیما آتاک الله الدار الاخره)
اکنون مدت هاست که ملت باشرافت و بااصالت لبنان در شرایط ناجوانمردانه ی تحریم به سر می برند و از حقوق اساسی خود منع شده اند. دشمن که روزگاری با حمله ی نظامی سعی در دزدیدن این شرافت، اصالت و هویت ملی لبنان داشت، امروز نیز با حیله ای جدید به میدان آمده تا ابتدا هویت مردم را از ایشان بگیرد و سپس سگ افسار بریده ی خود را به جان عروس خاورمیانه بیاندازد، در حالی که گذر زمان اعتماد مردم به مقاومت ملی را افزایش داده و خواهد داد. امروزه مقاومت، می تواند همچون ریسمانی الهی، محور اتحاد مردم مظلوم منطقه شود تا تعالی و پیشرفت را از طریق پایبندی بر حیثیت، افزایش همکاری های منطقه ای و ایستادگی در مقابل ستمگران طی کنند. همواره دشمنان، پروژه ی شوم تفرقه های قومی-نژادی و تجربه طلبی را برای چندپاره کردن ملت ها و سپس غارت آن ها به کار بسته است تا با ضعیف کردن ملت ها و زدودن فرهنگ آن ها، ایشان را دچار بحران هویتی نماید.
اگر چه روند های فسادزا بر اقتصاد لبنان، مشکلاتی تحمیل نموده است، اما حل آن تنها در اراده ای ملی برای صیانت از سرمایه های کشور است که با دستان باکفایت مردم لبنان، در چارچوب ساختارهای قانونی لبنان و بدون دخالت سایرین، قابل حل است. در منطقه، هر آنجا که عناصر وابسته به استعمار بر روی کار بوده اند، منشا فساد و مشکلات شده اند و هر جا به توانمندی های ذاتی ملت‌ها توجه شد، همچون اخراج خفت بار صهیونیست ها از جنوب لبنان، منشا خیر و برکت گردید.
پیروزی لبنان در جنگ ۳۳ روزه(حرب تموز)، به همه می‌آموزد که‌صراط مستقیم به سوی‌آزادی‌و استقلال، جز رفتار شجاعانه و عدالت‌خواهانه‌و متکی‌بر ایمان و آگاهی‌جوانان‌حق طلب‌نیست.
در انتها نیز، دانشجویان و جوانان ایران ضمن اعلام آمادگی جهت تقدیم کمک های صادقانه ی خود در تمامی زمینه ها، حضور تمامی کشور ها برای کمک به مردم لبنان را اقدامی در جهت حل سریع مشکلات و تقویت وحدت داخلی لبنان ارزیابی می کند و با هر کمپین کمک به مردم لبنان که مشروط به احترام به استقلال و هویت ملی لبنان باشد، همکاری می نماید. جوانان ایرانی زین پس توان خود را برای طراحی و اجرای پروژه های همکاری در زمینه های فرهنگی، علمی، اقتصادی، سیاسی و … با ملت لبنان را چند برابر خواهند کرد؛ همکاری هایی که ریشه در هزاران سال ارتباط فرهنگی داشته است. سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان، به عنوان پل ارتباطی جوانان ایران و لبنان برای فراخوان کمک ها و نیازمندی های مردم لبنان و تقدیم خدمات جوانان ایرانی، ایفای نقش خواهد کرد.
به همین جهت برادران و خواهران لبنانی مان را با این آیه شریفه قرآن فرا می خوانیم:
“قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْا إِلَىٰ كَلِمَةٍ سَوَاءٍ بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلَّا نَعْبُدَ إِلَّا اللَّهَ وَلَا نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلَا يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضًا أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللَّهِ”
[ای پیامبر] ﺑﮕﻮ: ﺍﻯ پیروان کتاب های آسمانی! ﺑﻴﺎﻳﻴﺪ ﺑﻪ ﺳﻮﻯ ﺳﺨﻨﻰ ﻛﻪ ﻣﻴﺎﻥ ﻣﺎ ﻭ ﺷﻤﺎ ﻳﻜﺴﺎﻥ ﺍﺳﺖ: ﻛﻪ ﺟﺰ ﺧﺪﺍﻯ ﻳﮕﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﻧﭙﺮﺳﺘﻴﻢ ﻭ ﭼﻴﺰﻯ ﺭﺍ ﺷﺮﻳﻚ ﺍﻭ ﻗﺮﺍﺭ ﻧﺪﻫﻴﻢ ﻭ هیچ کدام ﺍﺯ ﻣﺎ، ﺑﻌﻀﻰ دیگر را ارباب،صاحب اختیار و بر گیرنده ی درخت زندگی دیگران نداند.
بسیج دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
انجمن اسلامی مستقل دانشگاه اصفهان
امضای نامه
اوووپس! نمی توانیم فرم شما را بیابیم.